یک قلــب پـــاک؛
از تمــــام مــعـــــابـــد و مســـاجــــد
و کلیـــســـا هــــای دنیـــــا مــقـــدس تـــر است ...
هر دو بـازی کــــــــردیم ..
تـو بـــــــا مـــــن
مـــــــن بــــــــا ســـــــــرنــــوشـتـم
از گناهم بگذر همانگونه که از آرزوهایم گذشتی...
اشــکــال نـدارد...
ســگــهــا بــــرای کـســـانــی کــه نـمـی شــنـاسـنـد زیـاد پـارس مـی کـنـنـد. . .
ﻧــــﻪ ﭘــــﻮﻝ ﻣﯿﺨــــﻮﺍد ...
ﻧــــﻪ زیبایــــی ...
و ﻧــــﻪ هیــــچ چیــــز دیگـــــه ....
ﻓﻘـــــــــــﻂ " ﺩﻭ ﺗــــﺎ ﺁﺩﻡ " ﻣﯿﺨــــــــﻮﺍﺩ ...
ﺗﺎﮐــــــــﯿﺪ ﻣﯿﮑﻨــــﻢ : ﺁﺩﺩﺩددﺩﺩﻡ ...!
انگار جمعـــــــه بدنیا آمده ام !
دل به هر چه میبندم تعطیــل ست . .
بچه که بوديم جاده ها خراب بود!
نيمکت مدرسه ها خراب بود!
شيراي آب خراب بود!
زنگاي در خونه ها خراب بود!
ولي...
آدما سالم بودن!!!
یه “دوستت دارم”هایی هم هست …میدونی دروغه ها …
ولی قلبت واسه باورش به عقلت التماس میکنه …!
کمـــــــــــــــــــــــی تغییـــــــر کرده ام !
بــــــــرای شناخـتـنـم
عکـســــــــــم را
مچـالـــــــــــه کن
با "پول پدر" هم نمیشود خرید...!
مثل برگشتن به گذشته های شیرین...
من از حق خود گذشتم
اما شنیده ای چوب خدا صدا ندارد؟
حواست باشد
بزودی طوری چوبت میزند که لالت میکند...
مجـــانی اسـت لعنــــتی!
همه می خــــــــورند....!
امــــا تَحمـُـــل مـی کُنــم… خُــــدایـــا روزِگـــارت با من و احساسم بـَــد تـــا کـــرد…!
نه اینکه کوه کنده باشم نه
دل کنده ام...
نظرات شما عزیزان: