از وقتی چشو باز کرد جلو پاش
سنگ بوده همیشه مه و راه
تنگ میشده زیره پا له و آه
انگ میزدن شاد نبود میزد گوشه ی اتاق
چنگ به صورتش ببوسنش
رنگ نمیده سیلیه داده ولو پاش
رنگ یه روز اگه کسی بهش چیزی نگه
تعجب میکنه عادت داره بکوبنش
سوار بشنو بروننش
آقاش میگفت که پول کمه فک کرد
یه لول بسه سطله زباله رو دیدی؟!
چه بوش بده توش چپوندنت
گفتی خونمه باور نکن
درک کن قربت واسه اون یه عالمه
این شهرو کلا دوست نداره
آرزوشه غریبه رو پوست نذاره
دست وجود نداره
نه یه راه دیگه راه جلو روش فراره
قصر داره شازده ببینه که اسب سواره
اسبو نور فواره کرد تویه دل باتون مویه ول
دستا با ساده رویه پله ای که میخوره بالا
گل روی تل چرا برق وقتی جامونه پلویه گل
خیابون یه پدره بدجنسه
توهم دختره خیابونی ولی بازم نمیرسه رحمش بهت
فرصت مرده و نفرته ارثش قول پیکره زشته قد بلند
تموم نمیشه هر چی میکنیم مترش رو مخی واسه تو نگاه قفل
یه بیماره جنسیه از پشته بنزش ترکیو حفظه اسفندو از همه ما
بهتر تو بلدی طرفی پر کرده عوضی خواستی به هر سازی میزنن
نرقصی اما تو عاشقه رقصی اینو کسی نفهمید داره رازا تو این اوتوبان
میدونه هو رو نمیکنه موهاتو باده ماشینا شونه میکنه نشونه ها روتو میخوره
تیره تهمت به دشمنت سنته اما تو فقط …….. هر نگاهی رو ازت طلب داری
اما تو داری زره ای از …… از روی تنت تحمله این همه مشکل سمر داد
این پیشت از من باشه خدا یه چی میده یه چی میگیره فک نکن مثه آدمایه دورت تبهکارم
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 